piątek, 10 kwietnia 2015

Nocniczku napełnij się ;)

Będąc w ciąży wiele czytałam nie tylko o tm pięknym okresie w życiu kobiety ale również o wychowywaniu dzieci. Stwierdziłam, że będę tak pochłonięta zajmowaniem się dzieckiem, iż nie będę miała czasu na lekturę :) Życie zweryfikowało moje przekonanie hehe ;)


Podjęłam nawet tematykę nocnikowania, ale kiedy na początku niemalże każdego artykułu czytałam "każde dziecko ma swój indywidualny tok rozwoju", "trudno określić kiedy powinno się rozpocząć naukę korzystania z nocnika" stwierdziłam że nie ma sensu się dalej zagłębiać w lekturę. Doszłam do wniosku, że zdam się na własną "matczyną" intuicję. 


Od pierwszych tygodni życia mojej Kruszynki obserwowałam jej reakcje kiedy wypełniała pampersa :) Pomogło mi w tym częste wierzenie pupy Anastazji, zwłaszcza w okresie upałów. Niestety, nie zauważyłam żadnych szczególnych symptomów kiedy robiła siusiu i tak jest do tej pory. 


Kiedy Córka skończyła 6 miesięcy rozpoczęłyśmy przygodę z nocnikowaniem. Na początku pokazałam jej nowy nocniczek, a kiedy ją na nim posadziłam zaczęła płakać. Podobnie za drugim i trzecim razem. Postanowiłam wykorzystać pralkę - chyba każde dziecko lubi dźwięk wirującej pralki, dlatego zaczęłam sadzać ją na nocnik, kiedy robiłam pranie.


Pomogło, jednak pralka nie jest włączona na tyle często, aby wypracować nawyk korzystania z nocnika kilka razy dziennie. We wszystkich miejscach otaczających miejsce dłuższych posiedzeń Anastazji powiesiłam kolorowe obrazki (na szafce, grzejniku, pralce). 

Po 3 miesiącach Anastazja siedzi sama, uciekła z nocnika tylko raz i to po to, by zajrzeć do pralki ;)

Codziennie rano zarówno siusiu jak i kupka ląduje w nocniku :) Biegamy do łazienki kilka razy dziennie.

Każdy sukces nagradzaliśmy z mężem brawami, okrzykami radości i lawiną buziaków - teraz Córeczka sama bije sobie brawo zanim jeszcze czarodziejski nocnik zacznie grać ;)  

Duma mnie rozpiera ;)








3 komentarze:

  1. A mogłabyś podać więcej szczegółów? Bo pomysł super i chciałabym też rozpocząc nocnikowanie mojej córki. Ma dopiero rok, ale widzę, że zaczełaś dużo wcześniej. Z góry dziękuję. Mama Misi

    OdpowiedzUsuń
  2. Postaram się po weekendzie napisać coś więcej ;)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Przepraszam, że tak długo nie było odpowiedzi ale ciężko było znaleźć wolną chwilę.
    Rano po karmieniu sadzam Mała na nocniku i pierwsze siusiu jest zawsze dosyć spore, czekamy ok. 5-7 minut na kupkę. Poranne mycie i śmigamy na śniadanko. Zazwyczaj po piciu czkam minimum 15 minut przed następnym nocnikowaniem. Nie robię tego jednak z zegarkiem w ręku - po prostu między zajęciami biegniemy do łazienki ;) Po południu zazwyczaj również jest kupka, ale jestem w tej komfortowej sytuacji, że pojawiają się bączki, zwane przeze mnie przepowiadającymi i wtedy udajemy się na dłuższe posiedzenie ;). Przed snem również korzysta z nocnika i jeśli nie budzi się w nocy na mleko często pieluszka jest prawie sucha ;)
    Powodzenia! :)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za komentarz :)